Με την είσοδο της Τεχνολογίας και ειδικότερα του Διαδικτύου στη ζωή μας, οι ανησυχίες μας για την αυξημένη χρήση τους έγιναν εντονότερες. Θεωρώντας τους μαθητές της Ε ΄ Δημοτικού, ως ομάδα υψηλού κινδύνου για εθισμό στον υπολογιστή, στις παιχνιδοκονσόλες και στο διαδίκτυο, γεννήθηκε η ιδέα της διερεύνησης του θέματος σε βάθος. Το πλαίσιο χρήσης και τα όρια του να χαρακτηριστεί κάποιος εθισμένος, ασαφή, με αποτέλεσμα να δυσχεραίνεται η προσέγγιση. Η Ελπίδα έδωσε ελπίδα και το όνειρο πραγματοποιήθηκε … μέσα από το πρόγραμμα «ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΩΝ ΚΙΝΔΥΝΩΝ ΧΡΗΣΗΣ» . Ξεφύγαμε από τη δομή ενός σχολικού μαθήματος… Δίνοντας στα παιδιά ερεθίσματα εκφράστηκαν δημιουργικά και ελεύθερα, χωρίς το άγχος ότι θα βαθμολογηθούν. Ανέπτυξαν κριτική σκέψη και μέσα από το παιχνίδι και τη φαντασία πραγματεύτηκαν σε βάθος τις βασικές αρχές της ασφαλούς πλοήγησης. Έμαθαν για τις επιρροές και πώς να βάζουν όρια στους άλλους. Συνειδητοποίησαν πόσο ξεχωριστά και μοναδικά είναι, ορίστηκε η εξάρτηση από το διαδίκτυο και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, θέτοντας τα όρια χρήσης και κατάχρησης. Μιλήσαμε για τη διαδικτυακή παραπλάνηση και βιώσαμε τα συναισθήματα του θύτη και του θύματος, δίνοντας έμφαση στο διαδικτυακό εκφοβισμό και τις μορφές που μπορεί να πάρει. Εντυπώσεις των μαθητών Οι μαθητές ενθουσιάστηκαν. Ήταν κάτι πρωτόγνωρο για αυτούς. Η σταθερή μέρα και ώρα πραγματοποίησης του εργαστηρίου, έκανε τους μαθητές να την περιμένουν με λαχτάρα. Σε συζήτηση μαζί τους στην τελευταία συνάντηση αναφέρθηκαν σε κάποιες αλλαγές στη στάση τους, όπως το να είναι προσεκτικοί στη χρήση του Διαδικτύου. Να μην επικοινωνούν με ανθρώπους που δεν τους γνωρίζουν και αν κάποιος τους ενοχλήσει να μιλήσουν σε κάποιον μεγάλο η σε ένα φίλο τους. Να είναι πολύ προσεκτικοί στο να μοιράζονται προσωπικές πληροφορίες, να μην γνωστοποιούν στο Διαδίκτυο πληροφορίες από τις οποίες θα μπορούσε κάποιος να τους εντοπίσει. Τέλος, όλοι συμφωνήσαμε πως πολλές φορές κάτι που φαίνεται αστείο για εμάς, μπορεί να προκαλέσει πόνο και ενόχληση στους άλλους. Εντυπώσεις από το πρόγραμμα με τους μαθητές Η τήρηση των κανόνων του συμβολαίου ήταν η έκπληξη. Οι αρχές λειτουργίας της ομάδας τηρούνταν με ευλάβεια. Το ενδιαφέρον για το άνοιγμα του κάθε εργαστηρίου ήταν μεγάλο, θεωρώ πως η ποικιλία των δραστηριοτήτων ανοίγματος, τους κρατούσε σε αγωνία για το πώς θα ξεκινήσουμε. Οι δραστηριότητες επίσης ενδιαφέρουσες και δεν δυσκολεύτηκα στην εφαρμογή τους.Το πρόγραμμα ήταν έτσι δομημένο, ώστε οι μαθητές δεν είχαν αναστολές στο να εκφραστούν. Εκφράζονταν μέσα από διάφορους ρόλους που έμπαιναν, αλλά και μέσα από τη ζωγραφική και τις κατασκευές. ‘Έτσι, όταν γινόταν η παρουσίαση των « έργων» τους, ήταν ελεύθεροι να αποκαλύψουν όσα θέλουν για τον εαυτό, αλλά και τη ζωή τους. | Εντυπώσεις από την εποπτεία Όμορφες συναντήσεις αλληλεπίδρασης με την ομάδα και εξοικείωσης με το βιωματικό τρόπο μάθησης. Σημαντική εμπειρία αλληλεπίδρασης με τους εμψυχωτές της ομάδας, μέσα από τη οποία ενημερώθηκα για τη φύση και τη μεθοδολογία της πρόληψης. Ένα πρόγραμμα πλαισιωμένο άρτια θεωρητικά, αφού μου δινόταν υλικό για την προσέγγιση σε βάθος αυτών που διαπραγματευόμασταν, με συνέπεια την ενίσχυση του παιδαγωγικού μου ρόλου και των δεξιοτήτων που απαιτούνται στις σημερινές συνθήκες μέσα στο σχολείο. Σημαντικό κομμάτι της εμπειρίας όταν ανήκεις σε μία ομάδα, όπου βάζουν τα μέλη τους όρους και τις αρχές λειτουργίας της, είναι η μύηση στην τέχνη της επικοινωνίας, η προοπτική πως το ίδιο πράγμα κάποιος άλλος για δικούς του πάντα λόγους, το βλέπει διαφορετικά από εσένα και η αναγνώριση και η διαχείριση των συναισθημάτων που προκύπτουν από την εμπλοκή σου στην ομάδα. Όλα τα παραπάνω τα βίωσα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Νιώθω τυχερή που αφιέρωσα κάποιες ώρες από τη ζωή μου στην εμπλοκή μου στην ομάδα της Ελπίδας, παρά μπροστά στην οθόνη ενός υπολογιστή, ζώντας ίσως τη ζωή κάποιας άλλης… Ευχαριστώ όλη την ομάδα για την όμορφη εμπειρία ! Ευχαριστώ τον Αναστάση και τη Λουκία για τη θεμελίωση του προγράμματος και την συμπαράσταση στην πραγματοποίηση των ονείρων! Κλείνοντας παραθέτω κάποια λόγια τα οποία θεωρώ πως είναι και αυτά απόσταγμα αυτού του προγράμματος: «Ο χρόνος σας είναι περιορισμένος. Μην τον σπαταλάτε, λοιπόν, ζώντας τη ζωή κάποιου άλλου ανθρώπου. Μην παγιδευτείτε από το δόγμα του να ζείτε από τα αγαθά της σκέψης ενός άλλου. Μην αφήσετε το θόρυβο από την άποψη άλλων ανθρώπων να πνίξει τη δική σας, εσωτερική φωνή. Και, το πιο σημαντικό απ' όλα, να έχετε πάντα το θάρρος να ακολουθείτε την καρδιά και τη διαίσθησή σας. Αυτά τα δύο, κάπως, πάντοτε, γνωρίζουν ήδη τι εσύ πραγματικά θέλεις να γίνεις. Όλα τα υπόλοιπα είναι δευτερεύοντα». Steve Jobs, Ιούνιος 2005 Αυτά τα λόγια επισφράγισαν και το κλείσιμο του προγράμματος με τους μαθητές μου… ένα πρόγραμμα που κατά τη διάρκειά του είπαμε πολλά και νιώσαμε ακόμη περισσότερα… Βλαχάβα Φανή Η δασκάλα της Ε' τάξης του 4ου Δημοτικού Θέρμης
|